poyraz=huysuz çocuk

evet poyraz düzelmesi beklenirken gittikçe daha hırçın bi çocuk oluveriyor..acaba diyorum anneannesi,dedesi,babası ve ben sevgimizi fazlasıyla yansıttığımız için bir şımarıklık göstergesi mi,yoksa büyüdükçe yaramaz bir çocuk olacağının sinyallerimi bu..bir köşede karnı doyurulup oyuncaklarıyla oynayan bebeklere okadar imreniyorum ki..poyraz hiçbi zaman öyle bi bebek olmadı.sürekli huysuz modunda..hiçbirşeyden memnun olmayan bir birey modunda..bunlara artı olarak hastalıkları ve diş çıkartma dönemlerini katmıyorum bile..kendimi tımarhanelik hissettiğim çok günler oldu..

poyraz sürekli ilgisini çeken şeylerle uğraşmak isteyen bir çocuk..o da en fazla 15 dk..yani biz her 15 dakika da bir yeni uğraşlar bulmak zorundayız.bu okadar zor ki.hele çalışan anne için (yani ben)..akşam deli gibi özlemle koşar adım eve gidiyorum birçok alışverişi bile babamıza paslıyorum.yeterki oğlumla daha çok ve daha kaliteli zaman geçirebilmek adına..ama hiçbirşey planladığım gibi gitmiyor hemde hergün..

daha sırtımdan ceketimi çıkarmadan poyraza saldırıyorum:)öpüşüp koklaşıyoruz oyunlar oynuyoruz kısa süreli..sonra kendimi mutfağa atmak zorunda kalıyorum akşam yemeği için.ve huysuzluk burada başlıyor işte..poyrazın yalnız kalmaya asla tahammülü yok mızmızlanıyor,ağlıyor yanımda olmamı istiyor mutfakta ise yanımda durmuyor bile..illa tv karşısında birlikte olacağız..babası geliyor onlar özlem gidermeye başladıkları vakit sofra hazırlayıp son hazırlıkları yapmaya anca vakit bulabiliyorum..ve hiçbir akşam kesintisiz yemek yiyemiyoruz yanımızda durmuyor sofrada oturmuyor oyun istiyor sürekli..bende hop oturup hop kalkınca iştahımın kesilmesiyle birlikte akşam yemeğine son veriyorum.ve başlıyoruz poyrazla uyku vaktine kadar oyunlar oynamaya..allahtan her gece 21,30 uyku vakti düzenimizi oturttuk da birtek bu konuda sorun yaşamıyoruz.gece hala 2-3 kez uyanıyoruz..emziğimiz düşüo uyanıyoruz,dönemiyoruz uyanıyoruz,acıkıyoruz uyanıyoruz ve zombi gibi sabah 7 de bölük börcük uykuyla uyanıp işe geliyoruz:))

son 1 senedir tv karşısında oturup bi fincan kahve içmek,eşimle sohbetler eşliğinde akşam yemeği yemek,balkonumuzda oturup sahile karşı sigara tüttürmek,aklım evde kalmadan alışveriş yapmak,gezmek bana lüks gelir oldu..bunları gerçekten özledim..

not:ütüyü,çamaşırı ,yemeği ,genel temizliği,kişisel bakımı,eş pohpohlamayı ne ara yapıyorum diye sormayın inanın yapıorum ama ne ara yapıorum bende bilmiyorum :)))))))