poyrazca...kelime dağarcığımız

Anneler çocuklarının bakışlarından bile ne demek istediğini anlarlar buna eminim zira bakışından tutun,ağlamasından,mızırdanmasından,dilinden okadar iyi anlıyorum ki artık poyrazla çok iyi anlaşıp sohbet edebilen bir anne-oğuluz biz..meğer anlamak veya şöyle söyliyim çocuğun konuşması ne kadar önemliymiş anne bebek ilişkisi için..bu annelere mahsus bişeymi bilmiyorum ama babamız dedemiz hatta tüm gün ona bakan ananemiz bile bazen benden yardım alıyor "poyraz ne dedi" diye..:) bu da benim koltuklarımı kabartıyor:))

poyraz artık herşeyini cümlelerle ifade edebilen bir çocuk (bebek değil artık ) ..annecim su içicem,babacım parka gidelim,off çok sıkıldım gibi cümleler kurabiliyoruz.. hatta işi abartıp teyp e kayıt aldıklarını konuşma diliyle bile aktarabiliyor.örnek;süleyman senmi geldin ? diye benim lafımı babasına kullanabiliyor..bu durumda çok çok dikkatli olmamamız gerçeğini öne çıkarıyor poyraz bey..konuşmamıza diyaloglarımıza okadar çok dikkat ediyoruz herşey poyraza programlı evimizde..işin ucu az cık kaçtımı eşimle gözgöze geliyoruz ve hemen geri vites yapıyoruz :))okadar zor ki bu durum:) hatta babasının maç esnasında söylediği bir kelimeyi bile hala unutturamadık ona..arada söylüyor ben kızdığım zaman söylenmez babacım diye babasına kızıyor:))hiçbirşeyi unutmuyor..parkta tartakladığı çocuğu,dedesinin ona cips almadığını(yasak çünkü),bardağı mutfağın ortasına fırlattığında benim ona söylendiğimi..hepsi aklında hepsi yer etmiş minik erkekimin aklına..bu da gösteriyor ki şekillenmeyi bekleyen hamur gibiler,sürekli kaydeden teyp gibiler ne verirsek onu alacağız onlardan,nasıl aile olmuşsak öyle bir birey göreceğiz karşımızda..

yukarda saydıklarımın dışında son günlerde bir de "bu ne?" favori sorumuz mevcut..tam zamanıymış zaten bikaç kitapta okumulştum allahtan dersime iyi çalışmışım ..asla geçiştirilmeyecek soruymuş ,dönemmiş bu.. bazen okadar köşeye sıkıştırılıyorum ki imdadıma babamız veya ananemiz yetişiyor çünkü onun anlayabileceği şekilde anlatmak istiyorum buda beni bazen zorluyor..dikkat ediyorum çoğuz kez bi sorduğu nesneyi bidaha sormuyor böylece soruduğu şeyin ne olduğunu anladığını düşünüyorum ..bikaç gün sonra ben ona soruyorum hemen cevabı tak yapıştırıyor nihayet başarılı olduğumuzu gösteriyor bu durum..o sormaktan sıkılmıyor ben cevap vermekten..yuvarlanıp gidiyoruz..

velhasıl çocuk yetiştirmek çok çok çok zor..konuşmasından,yemeğine,eğitiminden,kakasına kadar araştır oku uygula ..yeniden yetiştiriyorum kendimi bukez ki okulum"annelik" :) zayıf not almak sınıfta kalmak gibi bi durum söz konusu bile olamaz ..elbette benimde hatalarım vardır ama hatalarımla çocuğumu yanlış eğitmek,yanlış yönlendirmemek tüm niyetim..hergün ki duam allahım bana güç,sabır,bol bol fikir ver ki hayırlı bir evlat yetiştirebileyim..

allah tüm annelere güç,sabır,fikir,hayırlı evlat yetiştirebilmeyi nasip etsin..